METODY I FORMY PRACY STOSOWANE W OREW
Wszelkie działania w OREW świadczone są kompleksowo, tj. zajęcia edukacyjno – terapeutyczne, rewalidacyjne, specjalistyczne, rehabilitacyjne oraz opiekuńczo- pielęgnacyjne, wzajemnie się przenikając i uzupełniając, służą indywidualnie wytyczonym celom pracy.
Formy organizacyjne pracy z dziećmi i młodzieżą z niepełnosprawnością intelektualną dostosowane są do indywidualnych potrzeb i możliwości psychoruchowych wychowanków.
Metody i formy pracy stosowane w OREW można podzielić ze względu na zakresy działań specjalistycznych:
- Edukacyjne
– metody rozwijające własną aktywność ( metoda niedyrektywnej terapii zabawowej,metoda malowania dziesięcioma palcami, zabawy paluszkowe, zabawy materiałami nieustrukturowanymi, metoda Dobrego Startu, baraszkowanie, – Poranny Krąg, sensoplastyka, metody Klanzy – zabawy z chustą animacyjną, techniki relaksacji),
– muzykoterapia, logorytmika,
– doskonalenie koordynacji wzrokowo- słuchowo – ruchowej,
– warunkowanie instrumentalne,
– metody nauczania funkcjonalnego,
– usprawnianie procesów poznawczych
- Rewalidacyjne
– metody rozwijające poszczególne zmysły i koordynację ( elementy metody Frostig, metoda polisensoryczna wg Abel),
– usprawnianie procesów odbioru i przetwarzania sensorycznego ( metoda integracji sensorycznej, metoda stymulacji polisensorycznej wg. Snoezelen, program Aktywności M.Ch Knillów, metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne),
– nauka czynności dnia codziennego i czynności samoobsługowych, usprawnianie motoryki małej poprzez ćwiczenia manualne oraz manipulacyjne dłoni i ręki, motoryki dużej, koordynacji wzrokowo- ruchowej, koncentracji słuchowo- wzrokowo- ruchowej,
– rozwijanie umiejętności porozumiewania się z innymi z wykorzystaniem alternatywnych i wspomagających metod komunikacji ( ACC),
– rozwijanie aktywności fizycznej i wydolności organizmu, kształtowanie umiejętności odpowiedniego zachowania się w różnych sytuacjach życia społecznego,
– terapia behawioralna,
– terapia ręki,
– stymulacja audio- psycho – lingwistyczna wg A. Tomatisa
– terapia widzenia.
- Psychologiczne
– indywidualne zajęcia terapeutyczne dla dzieci i młodzieży ( usprawniająco – korygujące, poradnictwo, metody aktywizujące i praktycznego działania, elementy stosowanej analizy zachowania),
– zajęcia specjalistyczne dla wychowanków w ramach pomocy psychologiczno – pedagogicznej ( zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno – społeczne, trening umiejętności społecznych, trening zastępowania agresji dziecka, metody relaksacyjne),
– badania i działania diagnostyczne (wywiad, obserwacja, testy psychologiczne),
– udzielanie wsparcia i konsultacji rodzicom i opiekunom,
– konsultacje z nauczycielami i terapeutami,
– współpraca z poradnią psychologiczno – pedagogiczną w zakresie opinii i orzeczeń kwalifikujących wychowanka do odpowiednich form opieki, rewalidacji i kształcenia,
– współpraca z Zespołami Terapeutycznymi w zakresie konstruowania indywidualnych programów pracy z dziećmi i młodzieżą OREW.
- Fizjoterapeutyczne
Metody stosowane przez fizjoterapeutów:
– kinezyterapia psychoruchowa,
– prawidłowych pozycji ułożeniowych,
– NDT Bobath,
– PNF,
– kinesiology taping (plastrowanie dynamiczne)
– masaż taktylny,
– trójpłaszczyznowa terapia wad stóp u dzieci na podstawach neurofizjologicznych wg. Barbary Zukunft- Huber,
– terapia bazalna,
– masaż leczniczy,
– masaż nawodny,
– hydroterapia
Metody stosowane w fizjoterapii dzieli się na:
– elektroterapię – obejmuje stosowanie prądów małej, średniej i wielkiej częstotliwości, prądu galwanicznego,
– kinezyterapię ( bezprzewodową i przewodową) oraz masaż,
– magnetoterapię – polegającą na stosowaniu pulsującego pola magnetycznego małej częstotliwości,
– termoterapię – obejmującą hydroterapię i ultradźwięki,
– fototerapię – światło IR,UV, lasery, światło spolaryzowane,
– aerozoloterapię – inhalacje.
- 5. Logopedyczne
W ramach terapii logopedycznej, neurologopedycznej, surdologopedycznej stosuje się następujące metody:
– ćwiczenia logopedyczne oddechowe, fonacyjne, artykulacyjne, usprawniające motorykę i kinestezję narządów mowy, słuchu fonematycznego, autokontroli słuchowej,
– pokaz i wyjaśnienia ułożenia narządów artykulacyjnych,
– masaż logopedyczny według E. Stecko,
– metoda mechaniczna,
– metoda słuchowa,
– metoda wyjaśniania,
– metoda czuciowa,
– metoda oralna ( ustna),
– znaki migowe daktylograficzne, w tym głównie alfabet palcowy
– metoda Verbotonalna
– metoda gestów naturalnych.
– metoda Makaton- język gestów i symboli
– metoda symultaniczno – sekwencyjna wg J. Cieszyńskiej
– metoda wzrokowa
– metoda substytucyjna (fonetyczna).
- Dogoterapeutyczne:
– doskonalenie umiejętności społecznych podczas kontaktu z psem,
– rozwijanie umiejętności zabawy ze zwierzęciem,
– zwiększenie wrażliwości słuchowej, dotykowej, wzrokowej,
– przełamanie lęku przed kontaktem ze zwierzęciem,
– rozwój komunikacji gestami ( siad, leżeć, masz itp.),
– usprawnianie orientacji przestrzennej,
– usprawnianie czynności manipulacyjnych,
– poznawanie przedmiotów z najbliższego otoczenia.
- Terapia zajęciowa
– ergoterapia ( nauka czynności dnia codziennego i czynności samoobsługowych, usprawnianie motoryki małej poprzez ćwiczenia manualne oraz manipulacyjne dłoni i ręki, motoryki dużej, koordynacji wzrokowo – ruchowej, koncentracji uwagi, koncentracji słuchowo- wzrokowo- ruchowej),
– gry i zabawy,
– ćwiczenia ruchowe,
– zajęcia techniczne, plastyczne, rozwijające zdolności manualne.
- Hipoterapia – praca terapeutyczna z wykorzystaniem konia – jego ciepła, ruchów ciała jako stymulującego rozluźnienie i dużą naprzemienną koordynację ruchową.
