Garść ciekawych informacji

Międzynarodowy Dzień Ziemi 22.04.2021

Film wykonali: Tomasz Szydłowski i Piotr Węgierski

 

 


Mikołajki:

“Dobry wychowawca, który nie wtłacza a wyzwala, nie ciągnie a wznosi, nie ugniata a kształtuje, nie dyktuje a uczy, nie żąda a zapytuje – przeżyje wraz z dziećmi wiele natchnionych chwil.” J. Korczak

Poradnik dla rodziców osób z autyzmem

Wspólne drugie śniadanie

______________________________________________________________

KARTKA Z KALENDARZA

1 CZERWCA 2020

ZDROWO JEM WIĘCEJ WIEM .)), CO ROBIĆ GDY NASZE POCIECHY NIE CHCĄ JEŚĆ WARZYW I OWOCÓW?

ZGODNIE Z PIRAMIDĄ ZDROWIA AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA, WARZYWA I OWOCE STANOWIĄ PODSTAWĘ NASZEGO ZDROWIA i DOBREGO SAMOPOCZUCIA
warzyw i owoców w diecie naszych dzieci powinno być jak najwięcej, tj: przynajmniej połowa tego co zjadają w ciągu dnia, powinny się one znaleźć się w każdym posiłku.

D L A C Z E G O?

– zawierają mnóstwo witamin i składników mineralnych i co ważna są niskokaloryczne

– chronią przed chorobami, zwiększają odporność naszego organizmu

– ”dbają” o dobrą pracę układu pokarmowego i wspomagają wzrok

P A M I Ę T A J !

 

     SZKLANKA SOKU = 1   POSIŁEK

 

PODPOWIEDZI KILKA JAK PRZEKONAĆ DZIECI I MŁODZIEŻ DO JEDZENIA WARZYW I OWOCÓW?

  1. GOTUJMY RAZEM,
    wspólne przygotowywanie posiłków w formie zabawy może skutecznie zachęcić do spożywania produktów, które wcześniej dzieciom nie odpowiadały lub też których nie znały.
    To czas, smakowania, próbowania, dotykania, wąchania i poznawania nowych smaków i potraw.
    1. DBAJMY O RÓŻNORODNOŚĆ
      nie podawajmy dzieciom ciągle tego samego dania, z nadzieją, że może jednak tym razem mu zasmakuje.
      Sięgajmy po nowe przepisy.
      Urozmaicajmy  posiłki: może sprawdzi się znany ziemniak w innej postaci z dodatkiem kalafiora – kto wie?, a może wspólnie wyciskany świeży sok z buraka z dodatkiem ulubionego owocu, kolorowa pasta z awokado na kanapkę?
  1. DBAJMY O ESTETYKĘ
    Każdy z nas je oczami. Podajmy ciekawą znaną potrawę, która trochę fajniej wygląda!
    Brokuły mogą nagle stać się drzewami, pod którą dumnie kroczy pokrojony w plasterki ogórek – gąsienica. Co możemy ułożyć? Wszystko co nam w duszy zagra: psa, minionka, supermena czy kota w butach…
  1. PRZYGOTUJMY SUPER SMACZNE PRZEKĄSKI DLA SUPER BOHATERA
    Warzywa to nie tylko dodatek do obiadu. Można je podawać w postaci przekąsek czy deserów! Jak? Świetnym pomysłem są chipsy z selera, marchewki, buraków lub batatów – co kto woli.  Pyszne muffinki z marchewką dynią – to zdrowa kontra dla czekoladowych babeczek
  1. DODATKI, DODATKI
    Proponujmy warzywa z dodatkami, np. sosami, których bazą będzie jogurt naturalny. Bułka tarta także doda nieco charakteru czasami mdłym według dzieci warzywnym potrawom.
  1. DOBRA ATMOSFERA
    nie zmuszajmy dziecka do jedzenia, gdy dzieci się buntują, lepiej odpuśćmy by spróbować następnym razem. WYŁĄCZMY TRYB ZŁOŚĆ, by dzieci nie kojarzyły negatywnych emocji rodzica z warzywami i już w ogóle nie chciały ich próbować.
  2. WŁASNY OGRÓDEK WARZYWNY,
    i wcale nie chodzi o to by były to ogromne powierzchnie działkowe – przecież nie każdy z nas ma do nich dostęp. Alternatywą mogą być doniczki na balkonie, w kuchni z ziołami, małymi pomidorkami, sałatą, zwłaszcza, że zaangażujemy dziecko i „uprawa” stanie się jego własnością. Na koniec poczęstunek dla całej rodziny z tego co sam wyhodował?

 

KARTKA Z KALENDARZA

2 KWIETNIA 2020

ŚWIATOWY DZIEŃ AUTYZMU

A U T  Y Z M, to  całościowe zaburzenie rozwoju dziecka, co oznacza, że u dotkniętych nim dzieci obserwuje się objawy nieprawidłowego funkcjonowania we wszystkich obszarach rozwoju. Jego pierwsze symptomy pojawiają się bardzo wcześnie, często już u kilkunastomiesięcznych niemowląt, ale zawsze są widoczne przed ukończeniem przez dziecko 3 roku życia.
Zaburzenia autystyczne mają bardzo zróżnicowany charakter, nie tworzą jednolitego obrazu co do symptomatologii i głębokości zaburzeń. Dlatego używa się określenia „spektrum zaburzeń autystycznych”.
OBJAWY, zgodnie ze stosowaną w Polsce Międzynarodową Klasyfikacją Zaburzeń Psychicznych i Zaburzeń Zachowania ICD-10, autyzm zaliczany jest do grupy całościowych zaburzeń rozwojowych.
Warunkiem postawienia rozpoznania jest pojawienie się:

  1. nieprawidłowości w relacjach społecznych
  2. komunikowaniu się
  3. nieprawidłowości w rozwoju funkcjonalnej lub symbolicznej zabawy już przed 3 rokiem życia dziecka

 

 

FUNKCJONOWANIE SPOŁECZNE I EMOCJONALNE;

to jeden z kluczowych obszarów, w którym rozwój dziecka ze spektrum autyzmu przebiega nieprawidłowo. Dziecko z autyzmem ma zaburzoną zdolność do naprzemiennego, dwustronnego uczestniczenia w interakcjach społecznych.

Badania wykazały (L. Wing, J. Gould, 1979), że dzieci ze spektrum autyzmu mogą przejawiać różne wzorce zachowań w sytuacjach kontaktu z innymi.

Jedną grupę stanowią dzieci, które najczęściej: wycofują się, unikają interakcji z osobami dorosłymi i z rówieśnikami. Mogą zwracać się do innych, ale głównie w sytuacji, gdy czegoś potrzebują.

W drugiej grupie dzieci z autyzmem zachowania, które obserwowano to bierność, nie nawiązują one spontanicznie kontaktu z innymi (poza sytuacjami, które służą zaspokojeniu ich potrzeb), ale akceptują próby nawiązania go przez innych. Można je zachęcić do udziału we wspólnej aktywności.

Trzecia grupa to dzieci, które spontaniczne nawiązują kontakt, ale robią to w sposób dziwny, nieadekwatny do sytuacji. Mają one trudności w zrozumieniu perspektywy drugiej osoby. Mogą zadawać ciągle te same pytania, mówić tylko na temat, który je interesuje, nie potrafią podtrzymać kontaktu i rozmowy przy temacie zaproponowanym przez partnera interakcji.

Dzieci z każdej z tych grup będą wymagały od nauczyciela trochę innego podejścia do sposobu uczenia ich (np. dostosowania systemu motywacyjnego) i włączania w grupę rówieśniczą.

Dzieci ze spektrum autyzmu, w różnym nasileniu, mają trudności z odczytywaniem emocji, rozumieniem przyczyn emocji, myśli, intencji i zamiarów innych ludzi. Wiąże się to z zaburzoną zdolnością do intuicyjnego myślenia o własnych i cudzych myślach – tzw. Teoria Umysłu.

Rozwijanie umiejętności społecznych jest jednym z kluczowych celów w terapii dziecka z autyzmem. Zajęcia powinny być ukierunkowane na poprawę funkcjonowania społecznego: m. in. praca nad rozwijaniem Teorii Umysłu, uczeniem norm i zasad funkcjonowania społecznego, uczeniem i rozwijaniem umiejętności odpowiedniego zachowania się w różnych sytuacjach. Bardzo ważne jest, by te umiejętności dziecko mogło (przy wsparciu dorosłego) przenosić w sytuacje poza zajęciami.

 

KOMUNIKOWANIE SIĘ;

poziom komunikowania się dzieci z autyzmem jest bardzo zróżnicowany i trzeba zwrócić uwagę na dwa aspekty:

sposób, dzięki któremu dziecko się komunikuje – posługiwanie się mową lub alternatywnymi sposobami komunikacji,

rozumienie przez dziecko znaczenia komunikacji – tego, że służy ona wymianie informacji pomiędzy ludźmi, tworzeniu i podtrzymywaniu relacji.

U dużej części dzieci z autyzmem mowa nie wykształciła się lub jest na tyle nieprawidłowa, że poważnie utrudnia efektywną komunikację. U wysokofunkcjonujących dzieci z autyzmem i zespołem Aspegera mowa i posługiwanie się językiem są rozwinięte na podobnym poziomie jak u dzieci prawidłowo rozwijających się. Należy jednak pamiętać o specyfice funkcjonowania poznawczego, która może utrudniać wzajemne porozumienie (np. dosłowne rozumienie języka, specyficznie skojarzone znaczenie słów). Nawet u tych dzieci, które sprawnie posługują się językiem występują problemy w porozumiewaniu się. Jest to nieumiejętność lub ograniczona zdolność do prowadzenia dialogu, tendencja do mówienia tylko na temat interesujący dziecko, niekonsekwentne reagowanie na to, co mówi druga osoba (na jej wypowiedzi lub polecenia), trudność w precyzyjnym formułowaniu swoich myśli, czy tworzeniu dłuższych wypowiedzi.

Istotna jest poprawa umiejętności komunikowania się dziecka, co wiąże się z pracą logopedyczną ukierunkowaną na terapię mowy i rozwijanie umiejętności porozumiewania się. Dzieci nie mówiące lub słabo mówiące potrzebują zajęć z alternatywnych sposobów komunikowania się.

 

FUNKCJONOWANIE POZNAWCZE;

u dzieci ze spektrum autyzmu występują różne trudności, np. nasilone zaburzenia w zachowaniu, problemy z komunikacją, stąd też trudno jest diagnozować ich umiejętności poznawcze przy pomocy standardowych narzędzi.

!!!! Autyzm wcale nie jest równoznaczny z upośledzeniem umysłowym, nawet jeżeli zostało ono stwierdzone u dziecka.

W diagnozowaniu umiejętności dziecka oraz w nauczaniu należy wziąć pod uwagę odmienny sposób postrzegania i przetwarzania informacji.

U wychowanków z autyzmem często występują:

  • przewaga myślenia obrazowego nad werbalnym
  • dobre spostrzeganie wzrokowe i pamięć wzrokowa
  • trudności w przyswajaniu pojęć abstrakcyjnych i w myśleniu abstrakcyjnym
  • trudności w generalizacji wiedzy i umiejętności
  • tworzenie specyficznych skojarzeń znaczeniowych
  • dosłowne rozumienie języka
  • trudności w myśleniu przyczynowo-skutkowym
  • przywiązanie do rutyny, brak lub mała elastyczność w myśleniu
  • przewaga pamięci mechanicznej nad znaczeniową
  • przewaga uwagi mimowolnej nad dowolną
  • osłabiona ciekawość poznawcza i motywacja wewnętrzna, wybiórcze zainteresowania
  • zaburzenia w odbiorze i integracji bodźców sensorycznych

 

 

W pracy z dzieckiem ze spektrum autyzmu zadbaj o :

  • stałość i przewidywalność
    – sporządź plan konkretnych zajęć na każdy dzień (w domu, placówce), tak aby był jasny i zrozumiały, wprowadzaj zasady bo zasad się przestrzega
    – uprzedzaj o zmianach w palnie dnia np. o wyjściu do sklepu, gościach którzy do Was przyjdą, zmianie w zajęciach
    – określ czas trwania aktywności np. poprzez określenie ilości zadań do wykonania, czy wprowadzenia timera odmierzającego czas pracy lub zabawy
  • komfort sensoryczny
    – odpowiednie miejsce w sali, domu, które pozwoli się skupić
    – wydziel miejsca, w którym dziecko będzie mogło się zelaksować i wyciszyć, jeśli zajdzie taka potrzeba
  • wizualny kanał przekazu informacji
    – zindywidualizowane plany w postaci wizualnej, językowej, słuchowej zrozumiałej dla dziecka,
    – przygotuj zdjęcia, diagramy, doświadczenia, które jak najpełniej będą  porządkowały przekazywane przez Ciebie informacje
    – wspieraj polecenia słowne przedstawieniem ich w sposób wizualny/wzrokowy, zależnie od poziomu rozumienia dziecka np.  poprzez zapisanie polecenia na kartce, pokazanie piktogramu, czy zdjęcia
  • kontrolowany sposób mówienia
    – zwracaj uwagę jak mówisz, co mówisz i kiedy mówisz – bądź konkretna
    – mów to co najistotniejsze – „nie zalewaj potokiem słów”
    – „złap oddech”– rób przerwy między zdaniami, tak by dziecko miało czas na przetworzenie informacji; po zadaniu pytania, polecenia – daj czas dziecku na reakcję
    – zadając pytanie podaj możliwość wyboru np.  „Chcesz teraz czytać, czy pisać?”
  • wspieranie w samodzielnej pracy
    – przedstawiaj zadania w sposób jak najbardziej jasny dla dziecka, dziel czynność na etapy
    – przedstaw dziecku lub zrób z nim plan wykonania konkretnego zadania
    – jasno określ początek i koniec zadania
  • wzmacnianie motywacji w procesie uczenia się i poczucia własnej wartości
    – wykorzystuj zainteresowań dziecka i ulubione aktywności podczas  uczenia nowych umiejętności, np.: fascynacji samochodem, kalendarzem by uczyć nazwy miesięcy, dni tygodnia
    – opracuj system wzmocnień,  jest to motywacja do pracy i wysiłku
    – zadbaj o sytuacje, w których dziecko doświadczy sukcesu
  • wspieranie ucznia w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji z rówieśnikami
    – dziecko z autyzmem ma trudności z nawiązaniem rozmowy – naucz go jak to robić
    – rozwijaj jego kompetencje społeczne, naucz go jak radzić sobie z emocjami, jak prosić o pomoc, jak zrobić zakupy, czy zadbać o swój wygląd
WARTO OBEJRZEĆ…

https://www.youtube.com/watch?v=X2O3Ur2w3oQ Autyzm. „A jak autyzm”. Wersja z lektorem polskim.
https://www.youtube.com/watch?v=iY10l7pbe2oPodróż Marii!
https://www.youtube.com/watch?v=UHKKXG0ivREAutyzm. Chcemy być sobą!