Prawo cywilne dokładnie określa zasady na jakich osoby z niepełnosprawnościami mogą wstępować w związek małżeński. Zawieranie go na podstawie tzw. ślubu cywilnego zmienia status prawny oraz sytuację osoby, która w niego wstępuje, tworząc z perspektywy prawnej i socjologicznej od chwili jego zawiązania fundament rodziny będącej podstawową jednostką społeczną włączając ją do życia w zbiorowości ludzi. Przepisy prawne normujące stosunki osobiste między obywatelami i stosunki majątkowe między równorzędnymi podmiotami prawa stawiają jednak pewne warunki co do zawierania związków małżeńskich przez osoby niepełnosprawne gdyż ma to na celu ich ochronę prawną przed wszelkiego rodzaju komplikacjami spraw materialnych i zasadniczymi problemami egzystencjonalnymi wynikającymi z troski o niepełnosprawne osoby, która bardzo mocno się przejawia w sytuacji kiedy w małżeński związek chce wejść osoba z niepełnosprawnością intelektualną żeby zabezpieczyć ja np. przed utratą majątku lub przynajmniej pewnych dóbr materialnych przez nieodpowiedzialne nimi rozporządzanie. Właśnie to na celu ma prawny środek zapobiegawczy jakim jest ubezwłasnowolnienie czyli odebranie zdolności do czynności prawnych. Jednak w przypadku ubezwłasnowolnienia częściowego niepełnosprawna osoba ma możliwość zawarcia związku małżeńskiego co umożliwia prawo cywilne kierujące się dobrem chorej osoby a jednocześnie jej prawem do samostanowienia w życiu.
